Βιογραφικο
Γεννημένος το 1967 στην Αθήνα. Οι γονείς του ονομάζονταν Μαργαρίτα Παπαϊωάννου, η οποία διετέλεσε Γυμνασιάρχης του Γυμνασίου Αυλώνα και Παναγιώτης Δημητρίου, ο οποίος υπηρέτησε και αποστρατεύτηκε ως Ταξίαρχος του Ελληνικού Στρατού.
Μαθήτευσε στα σχολεία του Αυλώνα, όπου μετά την αποφοίτησή του, με Πανελλαδικές εξετάσεις, εισήχθη στην τριτοβάθμια εκπαίδευση.
Φοίτησε στο τμήμα Ηλεκτρολόγων Μηχανικών της Πολυτεχνικής Σχολής του Αριστοτελείου Πανεπιστημίου Θεσσαλονίκης, από όπου και απέκτησε τον τίτλο σπουδών του. Είναι ενεργό μέλος του Τεχνικού Επιμελητηρίου Ελλάδας από το 1993.
Ολοκληρώνοντας τη
θητεία του ως έφεδρος αξιωματικός ξεκίνησε την επαγγελματική του καριέρα δημιουργώντας το τεχνικό του γραφείο στον Αυλώνα Αττικής με συνεργάτες τις αδελφές του
Ελένη και Χαρούλα Δημητρίου, Πολιτικούς Μηχανικούς.
Παράλληλα, πάντοτε με το ιδιωτικό του γραφείο, εργάστηκε ως συμβασιούχος εκπαιδευτικός στο τμήμα των ηλεκτρολόγων του ΤΕΙ Χαλκίδας το διάστημα 1996-1998 και ως μηχανικός σε πολυεθνική εταιρεία το διάστημα 2000-2003.
Με την ιδιότητά του ως στέλεχος πολυεθνικής εταιρείας επιμορφώθηκε σε σεμινάρια του επιστημονικού του αντικειμένου σε διάφορες πόλεις της Ευρώπης και διακρίθηκε πάνω στην ειδικότητα του.
Ως ελεύθερος επαγγελματίας δραστηριοποιήθηκε σε όλη σχεδόν την επικράτεια της Ελλάδας, καθώς και σε αραβικές πόλεις, μελετώντας και κατασκευάζοντας ιδιωτικά ηλεκτρομηχανολογικά έργα.
Αγωνες για τον τοπο
Από το 2007 έως και σήμερα κατέχει το αξίωμα του αμισθί προέδρου του Αναγκαστικού Συνεταιρισμού Αυλώνα που είναι νομικό πρόσωπο ιδιωτικού δικαίου μη κερδοσκοπικό, κατόπιν εκλογής του τριών συνεχόμενων φορών.
Πέτυχε τη διατήρηση του κοινωφελούς χαρακτήρα του Συνεταιρισμού, σημαντικού για την προάσπιση του θεσμού.
Αρχικά αύξησε τα έσοδα κατόπιν επαναδιαπραγματεύσεων των υπαρχουσών συμβάσεων μίσθωσης. Ενίσχυσε, έπειτα, τον θεσμό των γενικών συνελεύσεων, οι οποίες έγιναν πλέον μαζικές, παραγωγικές για τον Συνεταιρισμό και τον τόπο. Με βάση τους νόμους δίκαιου διάνοιξε δεκάδες χιλιόμετρα νέων οδών γκρεμίζοντας μάντρες και περιφράξεις, και δίνοντας νέα πνοή σε ιδιοκτησίες αναξιοποίητες. Για τη δράση του αυτή οδηγήθηκε ενώπιων του δικαστηρίου όπου και δικαιώθηκε με την αθώωσή του.
Συνεχής η παρουσία του, αλλά και η απόδοση.
Ανέδειξε αξιοθέατα της περιοχής με κατασκευή δρόμων για πρόσβαση σε αυτά. Λόγω αυτής του της πρωτοβουλίας καταδικάστηκε και μάλιστα σε εξάμηνη φυλάκιση που αφορά σε ανακατασκευή δασικής οδού, που οδηγεί στην ιστορική εκκλησία του Αγίου Νικολάου εξ Ιωαννίνων. Σημειώνεται ότι παρά την καταδίκη ο δρόμος που είχε μείνει ανολοκλήρωτος, ολοκληρώθηκε κατά τη διάρκεια της αμέσως επόμενης νύχτας από «άγνωστους» κατοίκους. Λόγω της οδικής απομόνωσης του σημείου, ελάχιστοι κάτοικοι γνώριζαν την περιοχή, ενώ με την επαναλειτουργία της οδού, το σημείο μετατράπηκε σε σημείο ιστορικής μνήμης, φάρο της Χριστιανοσύνης και ανάδειξης του φυσικού πλούτου του τόπου.
Αποκατέστησε και προχώρησε σε έργα υποδομής που αφορούν φυσικά τοπία της περιοχής για λειτουργία των ως υπαίθριοι χώροι εκδηλώσεων.
Δημιούργησε δεντροστοιχίες δεκάδων χιλιομέτρων σε όλες σχεδόν τις εισόδους και εξόδους της πόλης με σκοπό την τόνωση της αίσθησης του πράσινου στην περιοχή, αλλά και την κάλυψη αντιαισθητικών κατασκευών. Σήμερα, έχει καθιερώσει να δεντροφυτεύονται νέοι δρόμοι.
Δενδροφύτευσε, επίσης, περιμετρικά των φυλακών και του νεκροταφείου προκειμένου να μειωθεί η αισθητική επιβάρυνσή των.
Κατασκεύασε πίστες απογείωσης ανεμοπτεριστών στην κορυφή της Βένιζας, αλλά και δρόμου που οδηγεί σε αυτήν προκειμένου να αναπτυχθεί το άθλημα στην περιοχή.
Στήριξε την εκκλησία με ουσιαστικά έργα συντήρησης ανακαίνισης Ιερών Ναών.
Στήριξε, επίσης, τη λειτουργία των σχολείων του Αυλώνα με έργα και χορηγίες για τον απαραίτητο εξοπλισμό.
Συνεργάστηκε άψογα με τους μαθητές του Λυκείου για εθελοντικές δράσεις, όπως αυτή των δενδροφυτεύσεων.
Ανακαίνισε το
Μουσείο Ζυγομαλά με αντικατάσταση στέγης και επισκευή όλων των εξωτερικών επιχρισμάτων. Συνεργάζεται συνεχώς με τη Διεύθυνση του Μουσείου για την επανέκθεση των εκθεμάτων και την ενοποίησή του με τα αντίστοιχα μεγάλα μουσεία της Αθήνας.
Μέσω του έργου του ως Προέδρου του Συνεταιρισμού προωθήθηκε τόσο ο εθελοντισμός όσο και ο αλτρουισμός στην κοινωνία του.
Ειδικότερα το 2007 ίδρυσε την εθελοντική ομάδα του Συνεταιρισμού, η επιτυχία της οποίας βασίστηκε στη μαζική συμμετοχή των κατοίκων.
Η εθελοντική ομάδα σήμερα διαθέτει τρία μεγάλα πυροσβεστικά οχήματα, δύο ρυμουλκούμενα αντλητικά, επικοινωνίες και έμπειρο πλέον ανθρώπινο δυναμικό.
Με τους εθελοντές πέτυχε να μείνει ανέπαφη η περιοχή από φωτιές παρά τον μεγάλο αριθμό πυρκαγιών που εκδηλώνονται κάθε καλοκαίρι, αλλά βοήθησε και τις γύρω περιοχές αποτελεσματικά από το 2007 - έτος δημιουργίας ομάδας - έως σήμερα. Σημειώνεται ότι μέχρι τη δημιουργία της ομάδας πυρόσβεσης κάθε χρόνο σχεδόν καίγονταν χιλιάδες στρέμματα δάσους.
Επίσης, με την εθελοντική ομάδα του Συνεταιρισμού συμμετείχε επιτυχώς σε ομάδες διάσωσης και βοήθειας συνανθρώπων μας σε περιπτώσεις πυρκαγιών σε οικίες και εργοστάσια, καθώς και σε περιπτώσεις ακραίων καιρικών συνθηκών (πλημμύρες, χιόνια), αλλά και τροχαίων ατυχημάτων υπερασπίζοντας τον εκάστοτε πάσχοντα συμπολίτη του, αλλά και εργαζόμενο ή ταξιδιώτη στην περιοχή.
Επιπρόσθετα, συμμετείχε με την εθελοντική ομάδα στην έρευνα και διάσωση χαμένων οδοιπόρων στην Πάρνηθα.
Με την εθελοντική ομάδα, επίσης, προστάτευσε την περιοχή από την λαθροθηρία, την λαθροϋλοτομία και περιέθαλψε τραυματισμένα ζώα όπως ελάφια.
Επιπλέον, συμμετείχε και στην οργάνωση και δημιουργία περιοχών ως
θυλάκων ανανέωσης θηραμάτων με ταυτόχρονη απαγόρευση της θήρας στη γύρω περιοχή. Η περιοχή αυτή έχει πλέον εμπλουτισθεί με θηράματα και χρησιμοποιείται για εκπαίδευση σκύλων.
Επανέφερε το αίσθημα ασφάλειας και αξιοπρέπειας των κατοίκων έναντι των κακοποιών μετατρέποντας την περιοχή σε μία από τις ασφαλέστερες της Ελλάδας από άντρο κακοποιών που ήταν τα προηγούμενα χρόνια.
Με αλληλεγγύη, επαγρύπνηση και συνεργασία με την αστυνομία το αποτέλεσμα ήταν να μηδενιστούν σχεδόν οι εγκληματικές ενέργειες (ληστείες, κλοπές κ.λπ.) στην πόλη.
Αξιοσημείωτη είναι, επίσης, η ενεργή και άμεση συμμετοχή του σε τέσσερις συλλήψεις ομάδων ληστών στην περιοχή μας το διάστημα των τελευταίων δύο χρόνων.
Υποστήριξε πολλάκις προσωπικά συντοπίτες του στα δικαστήρια έναντι κακοποιών, οι οποίοι συνοδεύονταν πολλές φορές από ομάδες εξαγριωμένων φίλων τους.
Πέτυχε, τέλος, τα μέλη του Συνεταιρισμού να είναι περήφανα για την ιδιότητά τους και οι κάτοικοι της πόλης περήφανοι για την ύπαρξη και λειτουργία του.
Βιογραφικό και Έργο Νώντα Δημητρίου